อนิเมะรุ่นบุกเบิก การ์ตูนที่ถูกลืมของสตูดิโอจิบลิ “ในความทรงจำที่ไม่มีวันจาง”

Posted 2022/09/05 585 0

อนิเมะรุ่นบุกเบิก แฟนอนิเมะส่วนใหญ่ลืมไปว่า ยังมีการ์ตูนในยุคบุกเบิกของของสตูดิโอจิบลิ แม้จะเป็นหนึ่งในอนิเมะที่ดีที่ที่สุด

อนิเมะรุ่นบุกเบิก ถ้าเราจะพูดถึงสตูดิโอจิบลิ ก็คงไม่จำเป็นต้องแนะนำอะไรมาก ซึ่งเป็นสตูดิโอแอนิเมชั่นอันเป็นที่ชื่นชอบของหลายๆ คน ได้ทำงานและนำอนิเมะยอดนิยมในตำนานหลายเรื่อง มาออกสู่สายตาแฟนการ์ตูน และได้รับการยกย่องว่า เป็นหนึ่งในสตูดิโอภาพยนตร์ที่ดีที่สุด ในปัจจุบัน อย่างไรก็ตามแม้แต่ สตูดิโอจิบลิที่มีชื่อเสียง ก็ยังมีภาพยนตร์อนนเมะที่ถูกลืม และถูกมองข้ามไปหลายเรื่องในแคตตาล็อก หนึ่งในนั้นก็คือเรื่อง “ในความทรงจำที่ไม่มีวันจาง”

ภาพยนตร์อนิเมะดังกล่าว แม้จะได้รับการยกย่องอย่างสูง จากผู้ชมและนักวิจารณ์ แต่ทุกวันนี้ภาพยนตร์เรื่องนี้ก็ไม่ค่อยมีใครพูดถึง อนิเมะเรื่องนี้ได้เปิดตัวในปี 1991 หลังจากที่ได้รับความนิยมอย่างมากจากเรื่อง แม่มดน้อยกิกิ ซึ่งเข้าฉายในโรงภาพยนตร์ในปี 1989 ภาพยนตร์เรื่องนี้มีพื้นฐานมาจากการ์ตูนเรื่อง โอะโมะฮิเดะ โปะโระโปะโระ ของโฮตารุ โอคาโมโตะ และยูโกะ โทอิ ซึ่งเปิดตัวครั้งแรกในปี 1982

ภาพยนตร์อนิเมะเรื่องนี้กำกับโดย อิซาโอะ ทาคาฮาตะ ที่โด่งดังที่สุดจากผลงานเรื่อง เจ้าหญิงกระบอกไม้ไผ่, โกชุ อัจฉริยะนักเชลโล และสุสานหิ่งห้อย ซึ่งเป็นอนิเมะยอดนิยมในตำนานทุกเรื่อง นอกจากนี้ ทาคาฮาตะยังเขียนบทภาพยนตร์เรื่องนี้อีกด้วย เป็นเรื่องราวของ ทาเอโกะ โอกาจิมะ พนักงานออฟฟิศที่ยังไม่แต่งงาน ซึ่งใช้ชีวิตทั้งหมดของเธอ ในแหล่งสถานที่ที่เร่งรีบและคึกคักของโตเกียว แต่เธอก็เริ่มไม่แน่ใจเกี่ยวกับชีวิตของเธอ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเธอยังไม่ได้แต่งงาน ด้วยความหวังที่จะจัดการกับความวุ่นวายในชีวิตของเธอ เธอจึงตัดสินใจที่จะไปที่ฟาร์มในชนบทของพี่สะใภ้ เพื่อช่วยพวกเขาในการเก็บเกี่ยว

ซึ่งเป็นเรื่องราวของหญิงสาวชาวญี่ปุ่น ในวัย 27 ปี ซึ่งได้เดินทางไปพักร้อน และไปใช้ชีวิตเกษตรกรอยู่ที่จังหวัดยะมะงะตะ และช่วงเวลานี้เอง ที่ความทรงจำเมื่อครั้งสมัยอยู่ชั้น ป.5 ได้ผุดขึ้นมาวนเวียนอย่างต่อเนื่อง ในห้วงความคิดของทาเอโกะ โดยตัดเนื้อเรื่องสลับไปมาระหว่างชีวิตของเธอ ที่รายล้อมด้วยทิวทัศน์ชนบทอันสวยสดงดงาม และผู้คนที่เปี่ยมล้นน้ำใจ กับชีวิตของเด็กหญิงทาเอโกะวัยประมาณ 10 ขวบ ที่ล้อมรอบด้วยครอบครัวที่ค่อนข้างจะเข้มงวด และเพื่อนร่วมชั้นมากหน้าหลายตา

เมื่อเธอเดินทางมาถึงฟาร์มแล้ว ก็เริ่มคิดถึงอดีตของเธอ และภาพยนตร์เรื่องนี้ก็กระโดดข้ามไปมา ระหว่างทาเอโกะในวัยเด็ก กับทาเอโกะที่เป็นผู้ใหญ่ ในขณะที่เรื่องราวได้ดำเนินต่อเกี่ยวกับชีวิตของเธอ และสถานที่ที่เธอเคยไป และไม่ได้หมายความว่า ความทรงจำทั้งหมดที่ทาเอโกะจำได้ จะเป็นช่วงเวลาที่ดีเสมอไป และเธอพบว่า ความทรงจำของเธอ ก็มีเรื่องแย่ๆ ในบางครั้ง

ในเวลาเดียวกัน ทาเอโกะเริ่มจัดการกับความรู้สึกที่ซับซ้อนต่อโทชิโอะ ลูกพี่ลูกน้องของพี่สะใภ้ ซึ่งกำลังช่วยงานที่ฟาร์มด้วย ขณะที่เธอพยายามตัดสินใจว่า เธอต้องการจะทำอะไรต่อไป ภาพยนตร์เรื่องนี้เต็มไปด้วยแอนิเมชั่นที่สวยงาม พร้อมด้วยตัวละคร และสภาพแวดล้อมที่มีรายละเอียดดี โดยเฉพาะอย่างยิ่งในซีเควนซ์สมัยใหม่ ซึ่งมีรูปแบบภาพที่สมจริงยิ่งขึ้นพร้อมการแสดงสีหน้าที่สวยงาม

นี่เป็นเพราะว่าในกระบวนการสร้างอนิเมะ ทาคาฮาตะให้นักแสดงบันทึกบทสนทนา ก่อนที่จะสร้างแอนิเมชั่น นำไปสู่สไตล์ที่เป็นธรรมชาติมากขึ้น และยังใช้รายละเอียดอย่างชาญฉลาด ระหว่างซีเควนซ์ย้อนหลัง จับภาพรูปลักษณ์ และความรู้สึกของญี่ปุ่นในทศวรรษ 1960 ได้อย่างสมบูรณ์แบบ อีกทั้งมีการอ้างอิงถึงสิ่งต่างๆ ที่เด็กในยุคนั้นจะคุ้นเคยอย่างใกล้ชิด

นับว่าเป็นอนิเมะยุคคลาสสิก ที่มีเนื้อหาและรายละเอียดต่างๆ ที่ทำออกมาได้ดีมาก

ที่เรียกได้ว่าเป็นการเก็บรายละเอียด และสิ่งที่แตกต่างกันระหว่างชนบท กับสังคมเมืองในยุคนั้น ได้แบบตรงใจผู้ชม อย่างเช่นมีฉากหนึ่ง ที่ทาเอโกะตกใจกับสับปะรด (อาจจะดูแปลกสำหรับผู้ชมสมัยใหม่) แต่สำหรับคนที่เคยในยุคนั้นจะเข้าใจ โดยรู้ว่าสับปะรดที่ไม่ได้บรรจุกระป๋อง เป็นภาพหายากในญี่ปุ่นในขณะนั้น สิ่งที่น่าสนใจที่สุดอย่างหนึ่งก็คือ ตอนนั้นมีเรื่องเซอร์ไพรส์ หลายคนสันนิษฐานว่า แอนิเมชั่นที่มุ่งเป้าไปที่ผู้หญิงที่โตแล้ว และไม่ประสบความสำเร็จ ในสังคมเมืองที่มีการแข่งขันสูง

โดยเฉพาะอย่างยิ่งแอนิเมชัน ที่เน้นไปที่ความรู้เศร้าของหญิงสาว แต่คนดูกลับรู้สึกอิ่มเอมกับเรื่องราวในชนบท ภาพยนตร์เรื่องนี้ทำได้ดีอย่างน่าอัศจรรย์ และติดอันดับต้นๆ ในบ็อกซ์ออฟฟิศของญี่ปุ่น และเป็นภาพยนตร์ในประเทศ ที่ทำรายได้สูงสุดในปี 1991 ได้รับการยกย่องจากผู้ชมและนักวิจารณ์ และยังคงเป็นที่นิยมต่อไป เมื่อภาพยนตร์เรื่องนี้มาถึงอเมริกาในปี 2559 ความสำเร็จของภาพยนตร์เรื่องนี้ ปูทางให้ภาพยนตร์อนิเมะเรื่องอื่นๆ เข้าถึง และบอกเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับกลุ่มคนในชนบทได้ดี

เรียกว่าเป็นผลงานชิ้นเอกของผู้จัดทำ แต่ก็กลับไม่ได้รับความสนใจเพียงพอ ซึ่งความจริงแล้วควรได้รับการยกย่องอย่างกว้างขวาง ว่าเป็นหนึ่งในผลงานที่ดีที่สุดขอสตูดิโอจิบลิ แต่มันก็เป็นเรื่องง่ายที่จะเห็นว่า เหตุใดจึงมักถูกมองข้ามโดยแฟนๆ ชาวอเมริกัน ในขณะที่ภาพยนตร์กำลังออกฉายอยู่ และเดินทางมาอย่างสวยงาม แต่ก็ยังขาดความน่าสนใจในแถบตะวันตก

แม้ว่าการจับภาพความรู้สึก ของวัยเด็กชาวญี่ปุ่นในช่วงทศวรรษ 1960 ที่ทำได้ยอดเยี่ยม แต่องค์ประกอบเหล่านี้อาจหายไป จากผู้ชมชาวอเมริกัน ที่ไม่เข้าใจวิถีการใช้ชีวิตของคนในประเทศญี่ปุ่น ทั้งในสังคมเมืองและชนบท หรือแม้กระทั่งการทำฟาร์ม แต่ถ้าคุณกำลังมองหาภาพยนตร์อนิเมะ ที่เกี่ยวกับความสุขของชีวิต และค้นหาสถานที่ที่ให้ความสุขกับตัวเอง นี่คือภาพยนตร์ที่ต้องดู

ซึ่งในชื่อเรื่องนั้นก็ทำออกมาหลายชื่อเหมือนกัน แต่ถ้าเป็นแบบฉบับดั้งเดิม ชื่อเรื่องนั้นก็จะแปลออกมาซึ่งหมายความว่า “ความทรงจำที่ล่วงผ่านราวกับหยดน้ำตา” นับเป็นหนึ่งในเรื่องสำคัญ ของกลุ่มภาพยนตร์การ์ตูนแนวก้าวหน้า ซึ่งแหวกแนวของภาพยนตร์การ์ตูนที่มีอยู่เดิม โดยเน้นเนื้อหาแบบดรามาสมจริง ซึ่งโดยทั่วไปเชื่อกันว่า เป็นแนวที่อยู่นอกขอบเขตของภาพยนตร์การ์ตูน อย่างไรก็ตามผลงานเรื่องนี้ ก็ประสบความสำเร็จทางด้านรายได้อย่างงดงาม

ถึงแม้ว่าเรื่องราวจะดำเนินไปอย่างเรียบง่าย และไม่ค่อยปะติดปะต่อ แต่เรื่องราวเหล่านี้ก็สามารถเข้าไปอยู่ในใจคนดูได้อย่างรวดเร็ว และทำให้เกิดความรู้สึกโหยหาช่วงเวลาที่เราเยาว์วัยอีกครั้ง ช่วงเวลาที่ยังไร้เดียงสา ช่วงเวลาที่จินตนาการยังโลดแล่น ช่วงเวลาที่จะคิดจะพูดจะทำอะไร ก็เป็นไปแบบเด็กๆ ความทรงจำของทาเอโกะ ก็เช่นเดียวกับความทรงจำของหลายท่าน

เพราะการที่เราเติบโตขึ้นมา บางครั้งเราไปเจอสถานที่ในวัยเด็ก ก็จะหวนนึกถึงเรื่องราวในตอนนั้น ที่มีทั้งความสุขสมและความโศกเศร้า ความปวดร้าวและความรู้สึกผิด ความสัมพันธ์และความขัดแย้ง ความสมหวังและความผิดหวัง รวมทั้งความปรารถนาแบบเด็กๆ ที่สุดท้ายแล้ว ก็ไม่มีอะไรที่เป็นไปดังที่ใจต้องการ www.anime-nakama.com